Oud en nieuw

Bon Aña, ofwel gelukkig Nieuwjaar!

Na het laatste reisverslag heb ik nu alweer zoveel meegemaakt om te vertellen. Op 2e kerstdag was het laatste reisverslag. Aan het einde van die dag kwam Tom, mijn baas bij Caribbean Sea Sports, en hij wilde dat ik zo snel mogelijk mijn open water cursus af zou gaan maken. Voor de komende twee dagen sta ik ingepland om open water duik twee en drie te gaan maken. Wel vroeg op in het weekend, maar dat heb ik er allemaal voor over. Voordat ik zou gaan duiken, moest ik natuurlijk eerst de theorie leren. Hoofdstuk één en twee stonden voor die avond op het programma. De stof is erg uitgebreid en alle basisprincipes van het duiken komen aan bod. Van het aanschaffen van een snorkel tot het verwijderen van kramp en van het ademen onder water tot het lezen van een duiktabel.

Nadat ik het boek had gelezen kon ik verder met het bekijken van de video’s, in totaal vijf. Ondertussen was mijn medecursist gearriveerd, Herr Muller! Nadat de video was bekeken hebben we de zelftoetsen met de instructeur besproken. Iedereen had zijn huiswerk goed gedaan en daardoor konden we snel door naar het praktijkgedeelte. Eenmaal buiten hebben we de skills voor duik twee besproken. In totaal waren het 45 oefeningen die je over vier duiken moet uitvoeren. Je zou zeggen elf per duik, maar nee. De ene duik vijf, in de andere zeven en die dag bij open water duik twee maar liefst 23!. Ik zal er een paar kort beschrijven. Masker vol laten lopen, afdoen, concentreren op je ademhaling door de mond, zeker niet door de neus, masker weer opzetten en leegblazen. Dit vond ik tot nu toe de minst fijne oefening, omdat je geneigd bent door je neus te ademen, maar dat kon dus echt niet. Deze oefening kostte mij veel concentratie en energie.
Dan heb je een oefening waarbij je de loodgordel onder water af, maar ook weer om moet kunnen doen. Je kunt de gordel niet loslaten anders drijf je naar de oppervlakte wat weer gevaarlijk kan zijn in verband met compressie. De laatste oefening is het onder water zwemmen terwijl je met je buddy uit dezelfde tank ademt. Er wordt dus een ‘geen lucht situatie’ nagedaan waardoor de instructeur kan zien hoe de duiker reageert in zo’n situatie.
Er stonden zoveel oefeningen op het programma dat we halverwege van tank moesten wisselen. Nadat alle oefeningen waren volbracht, zijn we nog het rif op geweest om te genieten van het koraal en de vissen. Na deze twee duiken ben ik lekker op het strand gaan liggen om bij te komen van deze intensieve ochtend. In de avond vroeg naar bed, want de volgende dag stond open water duik drie op het programma. Ook deze heb ik weer samen met Herr Muller gedaan. Allemaal weer zwoegen op de zelftoetsen en de video waarna we de oefeningen door hebben genomen voordat we het water in zijn gegaan. Deze dag stonden er slechts zes oefeningen op het programma, onder andere het onder water en aan de oppervlakte af en omdoen van de duikset. Dit vond ik een leuke oefening om te doen. We waren iets eerder klaar vandaag. Zodat er meer tijd was om op het strand te relaxen. Wanneer de laatste duik plaats gaat vinden is nog niet bekend, maar dat lezen jullie snel. Na de vierde en tevens laatste duik, mag ik mijzelf ‘Open Water Diver’ tot 18 meter noemen.

Inmiddels zijn we in de laatste week van 2013 beland. Deze dagen waren super druk bij Caribbean Sea Sports. De boot zat elke dag helemaal vol. Gisteren, 31 december was het zo druk dat we zelfs twee boten nodig hadden. Op 31 december zijn we eerder dicht gegaan i.v.m. oud en nieuw. Om 17:30 uur was ik thuis: douchen, omkleden en naar de buren twee huizen verderop. Sanne en Selina gingen op weg naar Café de Tropen, waar om 19:00 uur het Nederlandse nieuwjaar werd gevierd. De rest, Noortje, Inga, Elsemieke en ik hebben thuis nog wat gegeten om vervolgens om 19:00 uur het thuisfront te contacten en ze alvast een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Daarna waren Sanne en Selina rond 21:30 uur weer terug om vervolgens met z’n allen naar ‘downtown’ Willemstad te gaan en daar de viering van oud en nieuw te bewonderen. Wij dachten dat we nooit van z’n happy new year een parkeerplaats zouden vinden, maar dit viel reuze mee, was zo gevonden. Op naar de pontjesbrug. Eenmaal daar, wisten we niet wat we zagen. Een en al gezelligheid en een fantastische ambiance. Het was pas 22:30 uur, we kregen alweer een beetje trek, dus op naar de subway om een broodje te scoren. Op dat moment stonden we nog aan de andere kant van de pontjesbrug, in Punda. We lopen op de brug en zien allemaal families met eten, drinken, koelboxen, tafels, stoelen en een hoop gezelligheid. Aan de andere kant van de brug, in Otrabanda, kwamen we uit op een groot plein met een podium en nog meer families, gezelligheid en eten. Zo’n gezelligheid heb ik in Nederland nog nooit meegemaakt. Toen we na de lange rij bij de subway weer buiten stonden, zagen we dat de brug open stond met zo’n 2000 mensen erop.
Ik dacht: “dit kan alleen op Curaçao”. Om 23:00 uur konden we de brug weer op om een plekje te zoeken. Op het midden van de brug zagen we nog een mooie open plek, waar we lekker zijn neergeploft. We zaten naast heel aardige mensen, moeder en dochter. Moeder woont al haar hele leven op Curaçao en dochter woont en werkt al 15 jaar in Amsterdam. Ze hoorde dat vier van ons uit het zuiden kwamen. Toen vertelde ze dat ze heel graag in Breda zou willen wonen, omdat de mentaliteit daar veel leuker zou zijn….. Ieder z’n eigen smaak, maar ik blijf voor Ajax. Het leuke van zo’n groot feest is dat je weer nieuwe mensen leert kennen. 
Inmiddels was het 23:45 uur en zagen we iedereen z’n plekje op de brug innemen om het vuurwerk te aanschouwen. Er lagen ook twee boten die om precies 00:00 uur af zouden blazen om zo het nieuwe jaar aan te kondigen. Nog 10 min, 8 min, 5 min, 3 min, 1 minuut….. Spannend! We hoorden al verschillende keren gejuich, maar het was nog geen Nieuwjaar. 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1…..Bon Aña! De boten toeterden, iedereen wenste elkaar gelukkig Nieuwjaar, zo ook wij. Na het officiële gedeelte was het vuurwerk aan de beurt. Veel, hard, mooi kleurrijk en over het hele eiland. In de voorafgaande week hoorden we dat de grote brug om 00:00 uur vol zou staan met auto’s die zo een mooi uitzicht zouden hebben op het vuurwerk. Iets voor twaalven zagen we de eerste oranje alarmlichten al verschijnen. Heel de brug stond binnen een mum van tijd vol. Eigenlijk is het verboden, maar veel mensen doen het toch. Na 10 minuten zagen we ook de blauwe lichten verschijnen…….

Ondertussen stonden we met z’n allen ontzettend te genieten van alle impressies die op ons af kwamen. Wat fijn dat je in zo’n gezellige sfeer oud en nieuw mag en kunt vieren. Rond een uurtje of 00:45 was het siervuurwerk bij de brug afgelopen en zijn we langzaam naar de auto’s gelopen. Om 1:15 uur zijn we rustig naar huis gereden. Om 01:30 waren we thuis en hebben we nog een tijdje zitten kletsen, familie gebeld die de wekker een uur te laat hadden gezet om hun dochter Nieuwjaar te wensen. We waren toch nog wakker dus het maakte geen verschil. Om 02:45 uur hielden we het voor gezien en zijn we naar bed gegaan. Hier en daar nog vuurwerk, maar daar sliep ik wel doorheen.
Al met al een fantastisch einde van 2013!!

Vandaag, 1 januari, lekker uitgeslapen tot 09:30 uur. Hier is dat uitslapen. Inga mocht zich vanmorgen om 07:45 uur bij het cruiseschip melden om passagiers naar de excursies te begeleiden. Ze mocht daarna nog twee uur bijslapen om vervolgens weer op kantoor te verschijnen.
Een geluk bij een ongeluk noemen ze dat volgens mij.
Ik ben vandaag met Noortje mee naar de luchthaven gegaan om eens te kijken hoe het daar allemaal in z’n werk gaat. Meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om dit verslag te schrijven. Op zo’n luchthaven kwam ik veel gasten tegen die ik bij CSS ook had geholpen. Het was erg leuk om deze mensen nogmaals te begroeten. Zo ook een Amerikaanse familie uit North Carolina die hier met twee gezinnen op vakantie zijn geweest. Ze vertelden mij dat ze naar een optreden van een beroemde Nederlandse zanger waren geweest. Dat waren er de afgelopen tijd best veel, dus ik vroeg wie dan…. Ze hadden geen idee. Ze zeiden dat hij ook wel het uiterlijk van Michael Jackson had. De enige ‘artiest’ die daar een beetje bij in de buurt kwam is Xander de Buisonjshiwugehbleg J Zij liever dan ik.

Inmiddels was het 14:30 uur en ben ik buiten gaan staan om de KLM vlucht te zien landen. Wat een herrie, maar o zo gaaf om te zien. Om 17:10 uur ging de boeing alweer terug naar Nederland, dus dat heb ik ook nog gezien. Is best leuk zo’n dagje op de luchthaven, voor herhaling vatbaar.

Dan nog even wat anders. Sinds 31 december zit ik met een ontstoken enkel en heb daar inmiddels antibiotica voor gekregen. Het gaat steeds beter en komt helemaal goed!

Tot de volgende keer en groeten uit Curaçao!
Bjorn