New York City

15 mei 2014 - Dordrecht, Nederland

Het begon allemaal in de nacht van zondag 4 op maandag 5 mei. De wekker stond om 03:30 uur. Opstaan, het is tijd om weer een heel andere wereld te ontdekken. De buren (Noortje, Sanne en Elsemieke) stonden om 04:15 uur klaar om Selina en mij naar de luchthaven te brengen. Om 04:45 uur kwamen we aan bij de luchthaven van Curaçao. Het inchecken was zo gebeurd. Daarna hebben we met z’n allen nog even wat gedronken. Rond de klok van 06:00 uur was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Ik zat er niet mee in m’n maag, omdat ik nog naar NYC zou gaan. De dames vonden het allemaal een stuk minder leuk. Natuurlijk is het jammer dat je na een lange en gezellige tijd afscheid moet nemen. Aan de andere kant betekent afscheid ook weer het begin van iets nieuws of een verandering, wat heel vaak ook weer leuk is.

Om 07:10 uur ben ik opgestegen en heb ik Curaçao voor nu verlaten. Op naar Miami. Rond 10:30 uur kwam ik aan in Miami waar de 100% controle al klaar stond. Ik moest door een soort afzetting van homeland security met honden en zo…. De vluchten vanaf Curaçao zijn risicovluchten met betrekking tot drugssmokkel. Daarna weer lang wachten voordat je een stempeltje kreeg. Eenmaal door de douane kon ik met de aansluitende vlucht naar NYC, deze vertrok rond 12:30 uur. Om 17:00 ben ik geland op John F. Kennedy airport. Wat is dat groot zeg. Vanaf JFK ben ik met de airtrain, subway en veel bagage naar het hotel op Times Square gegaan. Ik was blij om in het hotel te zijn. Leuk hotel met een uitstekende locatie vlakbij Times Square. Nadat de koffers op de kamer stonden ben ik Times Square op gelopen. In het echt is het nog veel indrukwekkender dan op televisie. Waar je ook kijkt, overal zie je straatartiesten en reclameborden met ledverlichting. Inmiddels was het 19:30 uur, dus tijd om het eten. Dan ga je natuurlijk bij de grootste uitvinding van de Verenigde Staten: Mac Donalds. De zon scheen nog toen ik naar binnen ging. Af en toe keek je wel even naar alle drukte buiten op straat. Het was nog steeds niet donker. Times Square geeft zo veel licht dat het overal lijkt alsof het dag blijft. Eenmaal buiten bleek dat het toch al donker was. Na het eten ben ik nog even bij M&M wereld geweest. Drie verdiepingen met alleen maar M&M’s, ongelooflijk. Hierna rustig teruggelopen naar het hotel en heb ik genoten van een heerlijk warm bad. Daarna kwam het tweede moment waar ik vijf maanden naar heb uit gekeken. Een heerlijke dikke deken over je heen. Geloof me, daar kun je echt van genieten. ’s Nachts hoor je overal sirenes van ambulance, brandweer en politie. Dan weet je wel dat je in NYC bent.
Rond 09:00 uur ben ik vertrokken vanaf het hotel en een lekker ontbijtje gescoord. Dat bestond vandaag uit warme chocolademelk met slagroom en natuurlijk een muffin. Even over de temperatuur. Dat viel vies tegen. Wat een kou als je elke dag 30 graden gewend bent. We klagen niet. Na het ontbijt de subway in naar de Grand Central terminal. Dat is een grote terminal waar vandaan alle treinen vertrekken. Mooi oud gebouw. Deze terminal is ook bekend van de film ‘Madagascar’. Hierna ben ik doorgegaan naar Central Park. Zo groot had ik het echt niet verwacht, niet normaal. Je ziet er behalve mensen ook veel eekhoorns. Als eerste heb ik de ‘Central Park Zoo’ bezocht. Ook weer bekend van de film ‘Madagaskar’.  Best grappig, een dierentuin in een park. Na Central park kwam ik vanzelf terecht bij het ‘American museum of natural history’. Bekend van de film ‘A night at the museum’. Het wordt wel eentonig zo. Als je dit museum binnenkomt is alles Roosevelt. Overal waar je kijkt zie je beelden of uitspraken van Teddy. Na een korte uitleg over het museum heb ik de ‘night at the museum’ route gelopen. Zo kwam ik langs Dexter het Capucijneraapje, maar ook langs de T-rex, levensgroot. Natuurlijk ben ik ook nog op bezoek gegaan bij dum dum en ben ik op de foto geweest met Theodore Roosevelt.
Na het museum heb ik de ‘high-line’ bezocht. Dit was vroeger een spoorlijn ongeveer tien meter boven de grond. Hiervan hebben ze nu een park gemaakt. Dan loop je dus tien meter boven de grond door NYC met uitzicht op de Hudson rivier. Dat is genieten. Via de ‘high-line’ ben ik in Bryant park terecht gekomen. Hier zitten de New Yorkers gezellig met elkaar wat te drinken. Ook hier zie je overal om Bryant park toch de hoge gebouwen de grond uitsteken. Het is apart hoe een soort voetbalveld tussen de gebouwen in ligt. Het is voor ons niet natuurlijk en daarom is het zo leuk om te zien. Naast Bryant park staat de openbare bibliotheek van NYC. Deze is ongeveer net zo groot als een ziekenhuis. Elk kamertje heeft zo zijn eigen thema. In het ene kamertje liggen en een ander sport en weer een ander geneeskunde enzovoort.
Tegenover de bibliotheek ligt 5th avenue, dé winkelstraat van NYC. Op deze avenue staat ook de Trump tower en een stukje van de Berlijnse muur. Inmiddels was het alweer rond etenstijd en heb ik een klein zaakje bezocht, Wok and Go. Je bestelt wat je wilt eten, ze wokken het en vervolgens kun je het zo opeten. Het was best lekker. Voor de avond had ik een kaartje voor een concert in de wereldberoemde Carnegie Hall, het Seattle Symphony. De Carnegie Hall, heel bijzonder, geweldige akoestiek. Van de vier balkons zat ik op de derde. Als iemand beneden in de zaal ging verzitten op z’n stoel, kon de hele zaal daar van meegenieten. Zo goed is de akoestiek. Het waren mooie en verrassende stukken. Hierna was het ook weer tijd om terug te gaan naar het hotel.

De volgende ochtend, 7 mei, heb ik ontbeten bij de wereldberoemde Cake Boss, bekend van TLC. Hier heb ik een heerlijke brownie op. Na het ontbijt ben ik de subway ingedoken op weg naar de Staten Island Ferry. Met deze ferry kom je op weg naar Staten Island langs het vrijheidsbeeld. De ferry is gratis en zat dus vol met toeristen. Eenmaal op Staten Island moest iedereen van de ferry af, maar iedereen ging er ook meteen weer op, terug naar Manhattan. Na Miss Liberty gezien te hebben, ben ik doorgegaan naar ‘ground zero’. Dit is waar het 12,5 jaar geleden allemaal gebeurde: 9/11. Als eerste heb ik de St. Pauls kapel bezocht. Dit is het enige gebouw op ground zero dat het ‘overleefd’ heeft. Hier werden de brandweermannen van 9/11 verzorgd en konden ze even tot rust komen. Ter nagedachtenis aan 9/11 zijn er veel foto’s en verhalen van wat er toen is gebeurd. Als je vanuit de kapel naar buiten loopt en je kijkt links omhoog, dan is dat de plek geweest waar de twin towers hebben gestaan. Ik ben verder gelopen naar het memorial. U weet wel, de twee grote vierkanten met alle namen van de slachtoffers erop. Voordat je dit ook daadwerkelijk mag aanschouwen moet je eerst door een doolhof van security. Ze zijn nog steeds aan het bouwen. Inmiddels staat er wel een nieuwe toren. ‘One world trade center’ is de naam. Daarnaast bouwen ze meteen nog vier torens, een museum en nog een soort monument. Het wordt allemaal prachtig hoor. Maar goed, dan loop je tussen de hekken richting het memorial. Opeens ben je op een open vlakte wat eruit ziet als een park. Daar staan ze dan, tussen de hijskranen, de twee monumenten. De monumenten staan precies op de funderingen waarop tot 9/11 de twin towers stonden. Als je er bent is het heel rustgevend. Je hoort het stromende water op de achtergrond en ziet namen van mensen die zijn overleden. Er staat ook bij wat hun rol was tijdens 9/11. Brandweermannen, bemanning van verschillende vluchten en mensen die aan het werk waren in de twin towers. Na het memorial ben ik doorgelopen naar het bezoekerscentrum. Hier lees je verhalen van mensen die 9/11 bewust hebben meegemaakt en ook nog leven. Aan het einde van het museum was er een ruimte waar betrokkenen van 9/11 hun verhaal aan het publiek vertelden. Toen ik er was, vertelde een man die op 9/11 aan het werk was in de twin towers zijn verhaal. Hij werkte een aantal verdiepingen onder de plek waar het vliegtuig binnenvloog. Hij kon dus nog via het trappenhuis ontsnappen. Ze moesten ongeveer 15 minuten op de 21ste verdieping wachten voordat ze verder naar benden konden, want de hulptropen moesten er eerst door. Ze wisten nog wel op tijd weg te komen uit het World Trade center voordat het in zou storten. Hij vertelde hoe hij en zijn familie die dag hadden beleefd. Indrukwekkend om dit van een overlevende te horen.
Na ground zero ben ik door gegaan naar Wall street. Hier zie je natuurlijk de ‘New York stock Exchange’. Het is een mooi gebouw, maar verder kun je niet naar binnen kijken. Verderop in Wall street kwam ik de grote gouden stier tegen. Uiteraard even op de foto. Via Wall street kom je uit bij de voet van de Brooklyn bridge. Het is een grote, lange brug met stenen pilaren, mooi om te zien. Veel toeristen en chagrijnige fietsende New Yorkers op fietsen. Na de Brooklyn bridge ben ik met de subway doorgegaan naar Chinatown en little Italy. Het is leuk om te zien, maar niet anders dan in Londen bijvoorbeeld. Vrij klein voor New Yorkse begrippen. Na deze wijken gezien te hebben ben ik naar het Rockefeller Center gegaan. Hier heb ik even snel een broodje gegeten bij de subway om vervolgens naar het observation deck te gaan. Helaas waren er voor deze avond geen kaarten meer beschikbaar. Dan maar morgen. Daarna ben ik via 5th avenue terug gegaan naar het hotel.

Dan is het alweer donderdag 8 mei, de tijd vliegt. Ook in NYC. Deze ochtend heb ik een tentoonstelling van Discovery channel bezocht, die in het teken stond van lego. Er was een kunstenaar aan de slag gegaan en die heeft een aantal bekende beelden van lego gemaakt. Zo heeft hij de Mona Lisa gemaakt, het vrijheidsbeeld, een Paaseiland beeld, een T-rex en nog veel meer. Het was wel geinig om dit een keer gezien te hebben. Verder heb ik nog een kijkje genomen bij de apple winkel. Boven de grond zie je alleen een groot vierkant van glas met daarin een appel. Dat vierkant is vijf bij vijf meter. Als je dat vierkant inloopt, zie je pas de apple winkel. Ook weer super groot en druk natuurlijk. ’s Middags ben ik richting het Empire State Building gelopen. Doordat er nul zicht was, heb ik dat nog maar even uitgesteld. In de avond ben ik terug gegaan naar Rockefeller center om dit keer wel naar de top toe te gaan. Met de lift ben je in 34 seconden 76 verdiepingen verder. Ook deze avond was het bewolkt, dus heel ver kon ik niet kijken, maar Central Park en het empire state building zag je gelukkig nog wel liggen. Je hebt natuurlijk een prachtig uitzicht over NYC en dan besef je pas hoe groot deze stad eigenlijk is. Na het Rockefeller Center ben ik terug gegaan naar het hotel voor de nachtrust.

Vandaag, vrijdag 9 mei, de laatste dag van dit avontuur. Deze ochtend heb ik het MOMA (Museum of modern art) bezocht. Het eerste wat ik zag toen ik binnenkwam was een helikopter die ze aan het plafond hadden opgehangen. Toch bijzonder. Verder hingen in het museum ook beroemde werken van Van Gogh, Picasso, Mondriaan, Monet, Gauguin, Dalí en vele anderen.
Aan het begin van de middag ben ik terug gegaan naar het Empire State Building. Er was nog steeds nul zicht, maar ik had al een kaartje dus toch maar gegaan. Ook weer met een sneltreinvaart 80 verdiepingen omhoog. Wanneer ik recht vooruit keek zag ik niets. Als ik wat meer naar beneden keek kon je wel wat gebouwen zien. Maar goed, ik kan toch zeggen dat ik op het Empire State Building ben geweest.
Na dit bezoek heb ik de koffers bij het hotel opgehaald en ben ik met de subway naar John F. Kennedy airport gegaan. Ongeveer drie kwartier onderweg met de subway en de airtrain, maar dan ben je er wel. Inchecken, koffers afgeven en op naar de gate. Mijn vliegtuig zou om 20:30 uur vertrekken. Dit werd iets later door een klein technisch probleempje. Om 21:00 uur zijn we opgestegen richting Londen. Het toestel van American Airlines was splinternieuw. Heerlijke stoelen en een eigen tv schermpje met afstandsbediening, jaja. Ik kon zelfs chatten met iemand aan de andere kant van het vliegtuig. Je kon de nieuwste films bekijken. Van The Hobbit tot de Hungergames en alles ertussenin. Van film kijken is niet veel terecht gekomen, want ik lag vrij snel te slapen. Rond 09:00 uur ben ik geland in Londen. Hier moest ik nog een hele tijd wachten voor de aansluitende vlucht naar Rotterdam. Om 12:55 uur zou het vliegtuig vertrekken, maar al die tijd geen gatenummer te zien. Gewoon wachten vertelden ze mij en de mede passagiers. Om 12:45 uur was er dan eindelijk een gatenummer. Alle Nederlanders rennen naar de gate, maar de vlucht was vertraagd. We konden dus nog even rustig aan doen. Met een half uurtje vertraging ben ik om 13:25 uur opgestegen naar Rotterdam. Hier kwam ik om 15:20 uur plaatselijke tijd aan. Nog even de koffers ophalen en daarna weer veilig thuis bij de familie. We waren allemaal erg blij om elkaar na zo’n lange tijd weer te zien.

Ook NYC was weer geweldig. Dit was dan echt het laatste reisverslag.
Volgers, bedankt en wie weet tot ziens….

Groeten,
Bjorn

2 Reacties

  1. Jeppe:
    15 mei 2014
    Hee BvdB, niet te lang in NL blijven hoor, dan ga ik die reisverslagen missen! Je hebt echt veel gedaan in NYC. Is toch weer heel wat anders dan Curacao of Sterrenburg. Groetjes, Jeppe.
  2. Ma:
    20 mei 2014
    Gezellig dat je er weer bent hoor!!