De eerste weken

Beste volgers,

Morgen ben ik alweer twee weken op Curaçao. De tijd vliegt. In het begin, de eerste vier dagen, was het wel flink wennen. Het liefst wilde ik terug naar huis, maar dat doen we niet. Er was mij van tevoren verteld dat het even moeilijk zou worden in het begin. Doorzetten dus en inderdaad, na een aantal dagen was ik helemaal gewend.

Het was natuurlijk heerlijk weer. Ik liep over een soort grindpad naar het strand en zag al aardig wat salamanders. Wel geinig. Aan het einde van de middag ben ik terug naar huis gegaan en heb ik op mijn auto gewacht. Tussendoor wat gelezen, getypt en gewoon lekker niks gedaan. De auto zou er om 19.00 uur zijn, maar dat werd 19.45 uur. ‘Dat is nog best op tijd’ zei Ian, onze huisgenoot. Ian werkt hier nu twee maanden in de installatietechniek en is van plan nog wel even te blijven. Hiervoor heeft hij o.a. negen maanden in Australië geleefd. Hij is een nuchter persoon, staat nergens meer van te kijken en komt uit Zwolle, en dat is te horen. Dan wordt je de volgende ochtend wakker en ben je opeens aan de andere kant van de wereld. Dat was toch wel even schrikken, het voelde heel raar.  Om 07.00 wakker, nog wat tv teruggekeken en dan om 09.30 uur toch maar opgestaan. Dan kijk je in de koelkast, maar er is helemaal niets, dus eerst boodschappen gedaan en ontbeten. Boodschappen heb ik bij ‘boulevard’ gehaald, de lokale supermarkt. Ze hadden van alles; van Jumbo tot Coca Cola en van Aziatisch tot Amerikaans. Deze variatie in producten zie je in bijna elke supermarkt. In de middag heb ik een rondje door de buurt gelopen en ben ik het strand op gelopen, ik herhaal op gelopen, nog niet op het strand gelegen!

Maar goed, de auto was er dus om 19.45 uur. Het was een reserve auto en hij zou de gereserveerde auto de volgende dag om 15.00 uur komen brengen. Even het contract ondertekend en betaald. Daarna ben ik gaan koken. Volgens mij was het iets van rijst geloof ik. Na het eten ben ik samen met Selina, mijn collega bij Caribbean Sea Sports en klasgenoot, wat gaan drinken aan het strand.

Het huis heeft drie kamers: Ian, Selina en ik, een woonkamer, keuken en nog een soort van open leefkamer aan de achterkant van het huis. Hier is altijd wind te vinden, dus dat is wel lekker.

De volgende dag was ik wat later wakker, de jetlag begon al af te nemen, maar ik voelde mij nog niet echt beter. Komt goed dacht ik en vol nieuwe energie ben ik de dag begonnen met een ontbijtje. Daarna ben ik naar het strand gegaan en daar tot in de namiddag gebleven. Tegen een uurtje of 12.30 heb ik wat gegeten en gedronken op het strand, rond 14.30 uur weer terug naar huis gegaan, want de auto zou er om 15.00 uur zijn.  De gereserveerde auto was er om 15.15 uur. Netjes op tijd zou je zeggen, maar hij ging de auto nog even wassen. Een uur later was de auto gewassen en had ik de juiste auto te pakken: een automaat, Ford focus, dus dat is wel lekker. Dat dan weer wel natuurlijk!

’s Avonds ben ik vroeg naar bed gegaan, want je bent sneller moe in verband met de jetlag. Rond 22.00 uur lag ik op bed en heb ik nog geprobeerd om de Hongerspelen te lezen… Na twee bladzijden vielen mijn ogen al dicht en was ik in dromenland.

Op dag drie weet ik eigenlijk niet meer wat ik heb gedaan. Ik denk dat ik toen ook naar het strand ben gegaan. In de middag ben ik wel bij de Albert Heijn geweest om te kijken wat ze daar allemaal hebben. Meteen maar Hollandse hagelslag meegenomen. Na het bezoek aan de AH voelde ik mij oprecht weer wat beter, waarschijnlijk doordat ik even in een stukje Nederland was met alleen maar Nederlanders om mij heen. De gedachte dat Noortje en Inga twee dagen later aan zouden komen heeft mij ook geholpen. Op dag vier voelde ik mij stukken beter, maar toch af en toe nog wel een momentje dat je het thuisfront mist. Je bent toch pats boem ineens op jezelf aangewezen en je moet alles zelf doen. Vandaag besloot ik om meer dan alleen het strand te bekijken. ’s Ochtends ben ik naar mijn stageadres gereden. De weg wist ik nog niet, dus het duurde even voordat ik die had gevonden. Ik werd welkom geheten door Esther. Na een korte rondleiding ben ik verder gegaan naar Willemstad, Otrabanda. Op naar de pontjesbrug. Ik loop op de pontjesbrug en opeens hoor ik een bel en zie een aantal mensen rennen. Wist ik veel, dus ik loop rustig door. Wat denk je, gaat die brug opeens open terwijl ik er nog op loop. De rest van de mensen, toeristen, die op de brug liepen hadden ook geen idee. Iedereen schrok natuurlijk :-). De brug was ook zo weer dicht dus iedereen kon doorlopen naar de overkant. Toch gek, een brug die open gaat als je er nog op loopt. Snel even een frietje naar binnen geschoven en toen Willemstad verkend. Het was zondag dus er viel weinig te verkennen. Later nog maar eens proberen. De eerste indruk van Willemstad was goed. Natuurlijk ook de Handelskade met de gekleurde huisjes gezien. Priiiiima!!

Inmiddels was het maandag 06.45 uur, opstaan. Tijd om naar de stage te gaan. Om 07.20 uur ben ik weggereden van huis. Om 07.45 uur was ik op mijn stage, ruim op tijd dus. Nieuwe collega’s ontmoet en een beetje rondgekeken hoe het allemaal in zijn werk gaat. Selina en ik rijden elke ochtend samen naar het werk en ik moet zeggen dat Selina, een vrouw, uitstekend de weg weet. Ik ben nu twee weken op het eiland en ik weet de weg nog steeds niet. Vind het een soort gave, bij Selina dan hè, niet dat alle vrouwen van Nederland nu meteen overal de weg weten, want dat is natuurlijk niet zo. Eenmaal op mijn stage mocht ik meteen mee naar de andere locatie, Cas Abao, een half uur rijden naar het Westen vanuit Willemstad. Een prachtig strand met helderblauw zeewater. Letterlijk heel de dag in de zon werken, heerlijk. Vanaf de hoofdlocatie, Marriott hotel in Willemstad, gaan we met de crew naar Cas Abao. Zij willen in principe dat ik binnen tien dagen de shop alleen run als er een instructeur in het water is. Mooie doelstelling voor een stagiair dacht ik zo. Deze eerste dag was ook meteen de tweede dag van mijn stage begeleidster, Heidi van der Mast. Samen hebben wij het een beetje uit moeten zoeken, we zijn er samen prima uitgekomen. Na deze eerste dag was ik meteen versleten, wat helemaal niet erg is. Daarna terug naar het Marriott hotel waar Selina al klaar was met haar werkdag. Om 18.00 uur zijn we samen naar huis gereden en hebben we lekker gekookt. Daarna nog wat gelezen in het boek van de Hongerspelen, wat overigens een ontzettend goed boek is. Het eerste boek waarin ik niet kan stoppen, gaat vanzelf want dan val ik in slaap!! Het eerste deel heb ik nu bijna uit. De rest van de week heb ik doorgebracht op Cas Abao. Op vrijdag en zaterdag heb ik altijd weekend. De werktijden op Cas Abao zijn van 09.30 tot 18.00 en bij het Marriott van 08.00 tot 17.30. Na een tijdje op Cas Abao zal ik ook bij het Marriott gaan werken en deze locaties afwisselen.

Maandag 2 december zijn Noortje en Inga aangekomen. Intussen voel ik mij helemaal thuis op Curaçao, don’t worry be happy. Selina en ik hebben ze opgehaald van de luchthaven en naar hun nieuwe onderkomen gebracht, dat twee huizen verder ligt dan dat van mij.
Op vrijdag heb ik geprobeerd uit te slapen, maar dit lukte niet echt in verband met het nieuwe werkritme. Toch maar lekker tot 10.00 uur blijven liggen en nog wat TV gekeken. Rtl en uitzending gemist doen het super hier, heel blij mee. Zo hoef ik geen minuut van Expeditie Robinson, Wie is de mol, Flikken Maastricht, Studio Sport en de Winterspelen te missen!! Op vrijdag heb ik lekker op het strand gelegen. Noortje en Inga hebben toen meteen vol enthousiasme de Christoffelberg beklommen.

Zaterdag ben ik met Noortje en Selina naar Willemstad gegaan. De oom en tante van Noortje zijn hier op vakantie dus daar hebben wij even wat mee gedronken. Daarna hebben we wat winketjes bekeken om vervolgens op het strand te gaan liggen. Nou ja heerlijk….het begin was lekker, maar na een tijdje werd het steeds donkerder en begon het zachtjes te regenen. Na een paar minuten konden we weer in de zon gaan liggen. Even later begon het weer te regenen, iets harder, maar we konden weer terug gaan liggen in de zon. De derde keer dat het ging regenen kwam het zo hard naar beneden dat we wel terug naar huis moesten. Grote plassen onderweg. Als het hier regent, is het kort maar krachtig.
Dan staat er een nieuwe week voor de deur. Deze begint voor mij nu op zondag: opstaan, ontbijtje, stukje rijden en dan aan het werk. Vandaag, dinsdag 10 december, is de nieuwe diveshop bij het Hilton open gegaan. We hebben alle nieuwe spullen op de boot geladen en zijn met de boot naar het Hilton gegaan, was erg gaaf.

Wel leuk om te vertellen: ik heb vorige week voor het eerst gedoken. Eerst kreeg ik een introductievideo te zien over duiken en wat er allemaal bij komt kijken. Daarna doe je de duikspullen aan, een vest, gewichten, tank met lucht en nog wat slangen waar lucht in zit met meters en ademapparatuur. Daarna zijn we echt het water in gegaan en moesten we vier oefeningen doen. Ademapparaat uit de mond halen en weer opnieuw plaatsen (twee manieren), ademapparaat weggooien en op gevoel terugvinden en als laatste het masker halfvol laten lopen en weer leegmaken. Nadat ik deze skills goed had uitgevoerd ben ik met de instructeur naar twaalf meter diepte gedoken. Een half uur lang heb ik voor het eerst de onderwaterwereld mogen aanschouwen. Echt fantastisch mooi om te zien. De komende tijd verder met het brevet Open Water Diver!

See you later!

Groeten,
Bjorn